W sytuacji, gdy spółka przechodzi czasowe problemy rozwiązaniem mogą okazać się dopłaty od wspólników wolne od podatku dochodowego, ale tylko po spełnieniu określonych warunków!

Dopłaty mogą być wnoszone w związku z czasowymi trudnościami finansowymi spółki, potrzebą jej dokapitalizowania, koniecznością poniesienia dodatkowych nakładów inwestycyjnych czy nawet pokrycia straty finansowej spółki!

Jednak, jako dopłaty w rozumieniu kodeksu spółek handlowych mogą być traktowane tylko sumy wpłacone do spółki zgodnie przepisami art. 177 i 178 KSH!

Uchwałą Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników jednej ze spółek z ograniczoną odpowiedzialnością  postanowiono, że strata spółki zostanie pokryta poprzez dopłaty w kwocie ponad 600.000,00 zł. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w odpowiedzi na złożony wniosek o wydanie interpretacji podatkowej, uznał, że spółka musi odprowadzić od tej kwoty podatek (tak: Interpretacja indywidualna z dnia 3 września 2021 r., 0111-KDIB2-1.4010.242.2021.2.AR) Dlaczego? Otóż spółka ta nie spełniła warunków wymaganych przepisami kodeksu spółek handlowych.

Pierwszym warunkiem, jaki należy spełnić, to umocowanie do wniesienia dopłat w umowie spółki z o.o. W umowie spółki musi wprost znajdować się zobowiązanie do wniesienia dopłat przez wspólników. Co w przypadku, gdy umowa nie stanowi o dopłatach? W takiej sytuacji można oczywiście zmienić umowę spółki.

Warunek nr 2: wysokość i proporcja dopłat

Jeżeli w umowie znajduje się podstawa do wniesienia do spółki dopłat, to umowa ta musi także wskazywać maksymalną wysokość dopłat poprzez wskazanie ich liczbowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziału.

Przewidziany w umowie spółki obowiązek dokonania dopłaty realizuje się dopiero po podjęciu uchwały wspólników bezwzględną większością głosów, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Jeżeli nie wiesz jak taka uchwała powinna zostać skonstruowana, zachęcam do skorzystania z gotowego wzoru, do którego link zamieszczam tutaj: https://adwokatmalgorzatadus.v.1cart.eu/pl/product/N6apD/wzor-uchwaly-o-nalozeniu-doplat-na-wspolnikow-sp.-z-o.o.

Jeżeli wszystkie wymienione warunki zostaną spełnione i spółka otrzyma środki finansowe od wspólników, to nie będą one podlegały opodatkowaniu jako przychód spółki. Ta korzyść odróżnia dopłaty od chociażby pożyczek udzielanych spółce przez wspólników.

Art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT: Do przychodów nie zalicza się dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy, oraz w spółdzielniach i ich związkach - wartości wpisowego, przeznaczonych na fundusz zasobowy.

Pomimo, że dopłaty na gruncie podatkowym zdecydowanie różnią się od pożyczki to możliwy jest ich zwrot. W tym celu konieczne jest jednak spełnienie trzech warunków:

Warunek nr 1: spółka nie wykazuje straty

Jeżeli spółka wykazuje stratę, a nie posiada środków finansowych na jej pokrycie, to dopłaty nie mogą zostać zwrócone.

Wspólnicy muszą podjąć uchwałę w przedmiocie zwrotu dopłat precyzując termin i kwotę zwrotu.

Zwrot dopłat może nastąpić po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia o zamierzonym zwrocie w piśmie przeznaczonym do ogłoszeń spółki. Oczywiście termin ten może zostać zmieniony umową spółki.

Zwrot dopłat podlega zwolnieniu z podatku dochodowego, zarówno na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, jak i prawnych.

Art. 12 ust. 4 pkt 21 CIT: Do przychodów nie zalicza się: zwróconych wspólnikom dopłat wniesionych do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami - w wysokości określonej w złotych na dzień ich faktycznego wniesienia.

Art. 21 ust. 1 pkt 51 PIT: przychody otrzymane z tytułu zwrotu wspólnikom dopłat wniesionych do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami - w wysokości określonej w złotych na dzień ich faktycznego wniesienia.

Co więcej, sprzedaż udziałów nie ma wpływu na zwolnienie z opodatkowania nabywcy udziałów. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 18 maja 2011 r. (II FSK 65/10) uznał, że „zwolnienie dotyczy wspólników, którzy wnieśli dopłaty do udziałów, oraz ich następców prawnych z tytułu nabycia udziałów”.

Jeżeli zastanawiasz się nad sposobem dokapitalizowania spółki z o.o., zapraszam do kontaktu! Pomogę wybrać optymalne dla spółki rozwiązanie.

W jaki sposób można dofinansować sp. z o.o. bez zapłaty podatku dochodowego?

W związku z przejściowymi problemami finansowymi spółki komandytowej wspólnicy mogą ją wspomóc finansowo na kilka sposobów, co pozwoli na jej przetrwanie w niesprzyjającym okresie.

Sposoby dofinansowania spółki komandytowej

Do najpopularniejszych sposobów dofinansowania spółki komandytowej należą:

Wspólnicy w momencie zakładania spółki komandytowej decydują się na wniesienie wkładów najczęściej w określonej kwocie pieniężnej. Oczywiście w czasie trwania spółki wspólnicy mogą zdecydować, że chcą podwyższyć wartość tych wkładów.

W tym celu konieczna jest zmiana umowy spółki, ponieważ to właśnie w jej treści oznacza się wysokość wkładów. Ze względu na to, że mamy do czynienia ze spółką komandytową, konieczna będzie wizyta u notariusza w celu dokonania takich czynności – z jednym wyjątkiem.

Kiedy podwyższenie wkładu nie wymaga zmiany umowy spółki komandytowej?

W przypadku, gdy w umowie spółki znajdzie się postanowienie, zgodnie z którym wspólnik zobowiązuje się do wniesienia do spółki oznaczonego wkładu w określonym terminie, to kolejna zmiana umowy nie będzie konieczna, a tym samym wizyta u notariusza. Będzie to bowiem wystarczająca podstawa prawna do wniesienia dodatkowego wkładu.

O ile podwyższenie wkładu jest neutralne podatkowo na gruncie podatku dochodowego i z pewnymi wyjątkami na gruncie podatku VAT, o tyle obowiązkowe będzie odprowadzenie PCC w wysokości 0,5% od wartości wkładów.

W celu uniknięcia natomiast konieczności zmiany umowy spółki komandytowej i wizyty u notariusza w związku z podwyższaniem wkładu wspólnika, możliwe jest udzielenie pożyczki spółce przez jej wspólnika. W tym celu konieczne będzie tylko zawarcie umowy pomiędzy spółką a wspólnikiem udzielającym pożyczki. Nie będą z tym związane także uciążliwości dotyczące zmiany wpisów w rejestrze przedsiębiorców i dodatkowe opłaty.

W tym przypadku jednak wspólnik, który udzielił spółce komandytowej pożyczki będzie musiał odprowadzić 19% podatek dochodowy od przychodu z odsetek. Natomiast, jeżeli pożyczka nie będzie oprocentowana, przychód powstanie po stronie wspólników tej spółki. Podobnie też, jak w przypadku podwyższenia wkładu, konieczne będzie odprowadzenie PCC w wysokości 0,5% od kwoty pożyczki.

Masz pytania - skontaktuj się z autorem tego artykułu:

Powyższy artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny, obejmuje stan prawny na dzień 18 marca 2023 r. W żadnym zakresie nie stanowi porady prawnej, ani oferty w rozumieniu przepisów prawa. Autor dokłada wszelkich starań w celu zachowania aktualności oraz rzetelności treści powyższego artykułu, niemniej jednak nie składa żadnych gwarancji, ani nie ponosi odpowiedzialności w tym zakresie.

small_unnamed (2).jpg

thumbnail_unnamed (2).jpg

unnamed (2).jpg

„Dokapitalizowanie” spółki komandytowej

Czy kredytobiorcy ,,frankowi'' mogą liczyć na to, że otrzymają w Sądzie wstrzymanie płatności rat? 

Zgodnie z art. 730 ¹ § 1 KPC udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona lub uczestnik postępowania, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia.

Zgodnie zaś z art. 730 ¹ § 3 KPC przy wyborze sposobu zabezpieczenia sąd uwzględni interesy stron lub uczestników postępowania w takiej mierze, aby uprawnionemu zapewnić należytą ochronę prawną, a obowiązanego nie obciążać ponad potrzebę.

Niestety kredytobiorcy nie mogą jednak podjąć samodzielnej decyzji o zaprzestaniu spłat, gdyż takie zachowanie – zgodnie z postanowieniami umowy, spowodować może wypowiedzenie umowy przez Bank, wpisanie ich do właściwych rejestrów dłużników, nadto rozpoczęcie czynności windykacyjnych, które po za wymiarem finansowym z pewnością mogą narazić moich Mocodawców na konieczność konfrontacji z przedstawicielami Banku, a także przetwarzania ich danych osobowych np. przez odpowiednie firmy windykacyjne.

Jak wskazano wyżej - interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie. Przepis ten powinien być wykładany w sposób zapewniający maksymalne zastosowanie regulacji płynących z prawa europejskiego w tym Dyrektywy 93/13, której implementacją są polskie przepisy art. 385(1) i następne kc. 

Rozważane regulacje zmierzają do zaniechania stosowania przez przedsiębiorców niedozwolonych postanowień umownych, w tym do zapewnienia pełnej restytucji świadczeń spełnionych na podstawie takich warunków (por wyrok TSUE w sprawie C-154/15). W wyroku C-407/18 TSUE wskazał, że niezgodne z przepisami powołanej dyrektywy są regulacje krajowe, które uniemożliwiają sądowi zawieszenie postępowania egzekucyjnego do czasu zbadania podniesionych przez konsumenta zarzutów abuzywności umowy. Skoro zgodnie z powołanym orzeczeniem dopuszczalne jest zabezpieczenie roszczenia konsumenta poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego zmierzającego do wykonania potencjalnie abuzywnych postanowień umowy, to tym bardziej dopuszczalne jest czasowe wstrzymanie wykonywania umowy tego rodzaju.

Podsumowując kredytobiorcy jak najbardziej mogą liczyć się z pozytywnym rozpatrzeniem wniosku o wstrzymanie płatności rat. Najczęściej będzie to możliwe w ramach złożonego powództwa o ustalenie nieważności umowy ,,frankowe'' czy w ,,Euro'' . Z doświadczenia kancelarii wynika, że prawidłowo wypełniony wniosek może zostać rozpatrzony nawet i w dwa tygodnie od chwili złożenia sprawy do Sądu.

Nic nie stoi aby tego typu wniosek został złożony w trakcie trwania sprawy. Zachęca także poziom opłaty sądowej, która wynosi 100 zł.

Wstrzymanie płatności rat kredytu frankowego lub euro

W jaki sposób można wyłączyć wspólnika z dalszego uczestniczenia w spółce?

Jeżeli spór w spółce jest już na takim poziomie, że nie jest możliwe polubowne dogadanie się między wspólnikami i np. sprzedaż praw i obowiązków w spółce komandytowej, to pozostaje już tylko sąd.

Sąd może prawomocnym wyrokiem orzec o wyłączeniu wspólnika ze spółki z ważnego powodu.

Aby wyłączenie wspólnika ze spółki komandytowej stało się możliwe sąd w pierwszej kolejności bada, czy ważny powód jest taki, że skutkowałby rozwiązaniem spółki przez sąd, a w dalszej kolejności czy powód ten zachodzi po stronie wspólnika, który ma zostać wyłączony ze spółki.

W jednej ze spraw sądowych, rozstrzyganych przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie (I ACa 381/15) wspólnicy chcieli usunięcia jednego ze wspólników spółki. Argumentowali to tym, że utracili zaufanie do tego wspólnika.

Niestety w trakcie zbierania dowodów, jeden ze wspólników strzelił sobie w kolano, zeznając, że jak nie było między wspólnikami jednomyślności, to dochodziło do sporu, ale ostatecznie wspólnicy dogadywali się.

W konsekwencji Sąd uznał, że spółka komandytowa, której dotyczy ta sprawa, może istnieć, funkcjonować, działać na rynku w zasadzie niezależnie od działań pozwanego jako wspólnika. Zatem, subiektywne odczucia pozostałych wspólników względem pozwanego, z prawnego punktu widzenia, nie mają znaczenia dla funkcjonowania spółki.

Oczywiście, czasem dalsze trwanie spółki z jednym ze wspólników nie jest możliwe. Jaki zatem powód musi wystąpić, aby sąd uznał go za wystarczający do usunięcia wspólnika ze spółki?

Okoliczności zawinione przez wspólnika:

- naruszenie obowiązującego w spółce zakazu konkurencji (art. 56 KSH); 

- trwałe uchylanie się od wykonywania prawa reprezentacji spółki, zwłaszcza w sytuacji, gdy w danej spółce - przyjęto konstrukcję reprezentacji łącznej; 

- trwałe uchylanie się od obowiązku prowadzenia spraw spółki (art. 39 § 1 KSH); 

- rozgłaszanie wśród osób trzecich informacji mogących przynieść szkodę spółce; 

- popełnienie przestępstwa na szkodę spółki albo jej wspólników; 

- trwałe uchylanie się od obowiązku wniesienia wkładu (art. 3 KSH).

Okoliczności niezawinione przez wspólnika
- utrata pełnej zdolności do czynności prawnych przez wspólnika w trakcie istnienia spółki (w wyniku np. ubezwłasnowolnienia);
- choroba wspólnika uniemożliwiająca lub utrudniająca w sposób trwały wykonywanie przez niego praw i obowiązków spółkowych, w szczególności ciążącego na tym wspólniku obowiązku wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci świadczenia pracy lub usług na rzecz spółki albo obowiązku prowadzenia spraw spółki czy też uniemożliwiająca podjęcie przez tego wspólnika decyzji w przedmiocie zmiany umowy spółki w przypadku obowiązywania zasady jednomyślności zmiany umowy spółki.


Oczywiście, jak już wiemy, nie w każdych okolicznościach wymieniona przyczyna może uzasadniać wyłączenie wspólnika. Wszystko zależy od konkretnej sprawy.

Czy można wyłączyć wspólnika spółki komandytowej w drodze uchwały?

Nie jest dopuszczalne zamieszczenie w umowie spółki klauzuli o możliwości wyłączenia wspólnika z ważnych powodów jednomyślną uchwałą wspólników. Taka klauzula jest bezskuteczna. O wyłączeniu wspólnika może orzec tylko sąd!

Kto może żądać usunięcia wspólnika ze spółki komandytowej?

Pozew o wyłączenie wspólnika powinni złożyć wszyscy pozostali wspólnicy. Jeżeli spółka składa się z 4 wspólników, trzech z nich będzie po stronie powodowej.

Ilu wspólników można wyłączyć ze spółki komandytowej?

Pozwanym jest zawsze jeden oznaczony wspólnik. Wykluczone jest wyłączenie dwóch lub więcej wspólników w wyniku jednego postępowania. Aby wyłączyć dwóch lub więcej wspólników konieczne jest wytoczenie powództwa odrębnie w stosunku do każdego z nich.

Jaka jest wysokość opłaty od pozwu o wyłączenie wspólnika ze spółki komandytowej?

Jakie działania trzeba podjąć po usunięciu wspólnika ze spółki komandytowej?

Oczywiście zmianę składu osobowego należy zgłosić do KRS w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku. Należy również pamiętać o obowiązku rozliczenia się z występującym wspólnikiem.

Jak się przygotować do postępowania sądowego?

Oczywiście dowodem w sprawie mogą być wszelkiego rodzaju dokumenty, np. protokoły z zebrań wspólników, z których wynika, że wspólnik nie uczestniczy w „życiu” spółki. Ale nie tylko! Jeżeli w naszej sprawie nie ma dokumentów, można oprzeć się na dowodach z zeznań świadków. W grę mogą wchodzić także nagrania, fotografie, maile, wiadomości sms - wszystko to, co potwierdza naszą wersję wydarzeń.

Powyższy artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny, obejmuje stan prawny na dzień 04 marca 2023 r. W żadnym zakresie nie stanowi porady prawnej, ani oferty w rozumieniu przepisów prawa. Autor dokłada wszelkich starań w celu zachowania aktualności oraz rzetelności treści powyższego artykułu, niemniej jednak nie składa żadnych gwarancji, ani nie ponosi odpowiedzialności w tym zakresie.

large_campaign-creators-gMsnXqILjp4-unsplash.jpg

medium_campaign-creators-gMsnXqILjp4-unsplash.jpg

small_campaign-creators-gMsnXqILjp4-unsplash.jpg

thumbnail_campaign-creators-gMsnXqILjp4-unsplash.jpg

campaign-creators-gMsnXqILjp4-unsplash.jpg

Jak usunąć wspólnika ze spółki komandytowej? 

Podział majątku – u notariusza czy przed sądem?

Dopóki  trwa małżeńska wspólność majątkowa, małżonkowie nie mogą dokonać  podziału majątku oraz nie mogą samodzielnie rozporządzać przypadającym  im udziałem. Po powstaniu rozdzielności majątkowej (umownej, przymusowej  lub z mocy prawa) możemy przejść do kolejnego etapu, jakim jest podział  majątku wspólnego.

Podziału majątku  możemy dokonać na dwa sposoby: polubownie, w wyniku zgodnego  porozumienia stron u notariusza lub przed sądem wnosząc wniosek  o podział majątku. Podział majątku przed notariuszem w wyniku umowy  bez wątpienia będzie dobrym pomysłem, jeżeli sytuacja nie jest  skomplikowana, np.: w majątku wspólnym nie znajduje się wiele  składników, nie dokonano nakładów z majątku osobistego na majątek  wspólny i odwrotnie oraz jeżeli strony mają zgodne stanowiska i taka  umowa nie doprowadzi do ich pokrzywdzenia. Ogromną zaletą takiego  rozwiązania jest szybkość- zazwyczaj wystarczy do tego jedna wizyta  u notariusza w celu sporządzenia umowy w formie aktu notarialnego.

Co jednak  gdy nie potrafimy się porozumieć, jak podzielić majątek, kto  ma mieszkać we wspólnej nieruchomości, kto ma spłacać kredyt, kto  ma przejąć samochód? Jedyną opcją wówczas jest wszczęcie postępowania  przed sądem o podział majątku. Wbrew pozorom nie jest to gorsze  rozwiązanie niż porozumienie się i sporządzenie umowy u notariusza- Sąd  ma znacznie szersze kompetencje i może dokładnie prześwietlić majątek,  zobowiązania, środki finansowe każdej ze stron. Niejednokrotnie bowiem  bywa tak, że jeden z małżonków ukrywa jakąś część środków pieniężnych  wchodzących w skład majątku wspólnego. Sąd ma możliwość zwrócenia się  do odpowiednich instytucji, banków (nie obowiązuje wówczas tajemnica  bankowa), aby ustalić faktyczny stan majątku wspólnego oraz majątków  każdej ze stron. Ponadto sąd z urzędu zbada, czy przypadkiem  nie dokonano nakładów z majątku wspólnego na majątek osobisty któregoś  z małżonków, jeżeli w trakcie postępowania poweźmie taką wątpliwość.  Przed sądem możemy również wnioskować o przeprowadzenie dowodu  z dokumentów, oględzin, opinii biegłych, przesłuchania stron, a nawet  z zeznań świadków. Nie ulega jednak wątpliwości, że takie postępowanie  będzie trwało dłużej, aniżeli rozwiązanie w postaci zawarcia umowy  u notariusza.

Podział majątku – u notariusza czy przed sądem?

Rozdzielność majątkowa a podział majątku

Z chwilą zawarcia związku małżeńskiego powstaje ustrój wspólności majątkowej małżonków. Od tego momentu mamy do czynienia z trzema odrębnymi majątkami: z majątkiem osobistym jednego małżonka, majątkiem osobistym drugiego małżonka oraz majątkiem wspólnym małżonków. Powstaniu małżeńskiej wspólności majątkowej można zapobiec poprzez zawarcie przedmałżeńskiej umowy zwane potocznie intercyzą.

Do majątku osobistego każdego z małżonków wchodzą, m.in. nieruchomości i ruchomości, wszelkie środki pieniężne nabyte przez małżonka przed zawarciem związku małżeńskiego (przed powstaniem wspólności majątkowej), przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił, przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków, prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy, itp. Tym samym, odnosząc się do podstawowego składnika majątków większości osób, tj. wynagrodzenia za pracę, należy wskazać, że wchodzi ono w skład majątku wspólnego małżonków. Zatem nie ma znaczenia, że małżonek X zarabia o połowę mniej niż małżonek Y- niezależnie od tego oba wynagrodzenia są przedmiotem wchodzącym w skład majątku wspólnego. Co do zasady, każdy z małżonków posiada równe udziały w majątku wspólnym, tj. 50/50.

Jak zatem doprowadzić do powstania rozdzielności majątkowej? Oczywiście, jak wskazano na początku, można jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego zawrzeć umowę, dzięki której małżeńska wspólnota majątkowa nie powstanie wraz z wstąpieniem w związek małżeński. Również w trakcie trwania związku małżeńskiego można zawrzeć taką umowę przed notariuszem lub złożyć pozew do sądu o ustanowienie rozdzielności majątkowej. Są jednak takie sytuacje, kiedy rozdzielność majątkowa powstaje z mocy prawa, np. po orzeczeniu rozwodu, separacji lub ogłoszenia upadłości konsumenckiej jednego z małżonków.

Powstanie rozdzielności majątkowej nie jest jednocześnie podziałem majątku wspólnego małżonków- powstanie rozdzielności otwiera jedynie drogę do podziału wspólnego majątku, czyli przyznaniu określonych składników majątku konkretnej osobie, ustalenie wysokości spłat, dokonanie rozliczeń i nakładów.

#PiszeAdwokat

#PiszeAdwokat

Małgorzata Duś

Małgorzata Duś

Wojciech Dudek

Małgorzata Duś

Joanna Nowicka

Joanna Nowicka

Dołącz do naszego newslettera.